2016-17 sezonu öncesi her basketbolsever gibi bizlerin de çeşitli beklentileri oluyordu. Lig çevresinde yapılan takaslar, alınan yeni kararlar ve oyun düzenlerinde yapılan bazı değişiklikler, kimi oyuncunun önünü kapattı, kiminin önünü açtı, kiminin de bir adım geriye çekilmesine vesile oldu.
Geçtiğimiz 2 sezona damgasını vuran Warriors yıldızı Stephen Curry'nin adını bu aralar pek duyamıyoruz. Bunun sebebi de Kevin Durant'in takıma katılmasıyla kendisinin haliyle biraz geri çekilmesi Bunun, kendisi açısından da hiç problem olmadığını da az çok görebiliyoruz. Ligin son 2 yıldır yüzü olan fakat ego açısından hiç yüksek noktalarda yer almayan Curry'nin bu durumu, sanıyoruz ki en çok Under Armour sahibi Kevin Plank'in hoşuna gitmemiştir. Zaten 600 milyon dolarlık bir kayıp da söz konusuydu, fakat konumuzun temeli bu değil.
Geri adım atanlar bir yana, bu sezon ligi tabiri caizse kasıp kavuran iki oyuncu var. Triple-double ortalama ile oynayan Russell Westbrook ve Houston'ı yörüngesine almış olan James Harden. Bu oyuncuların üstlendikleri roller, yüzeysel bir şekilde açıklamak gerekirse top dağıtıcılığı ve skorerlik. Atak başlattıkları için ribaundlar da onlara bırakılıyor. Sonucunda ise bu üç özellik istatistik kağıdına sayı, asist ve ribaund şeklinde yansıyor.
Buradaki asıl nokta, bu süperstarların etrafına rolünü kabul etmiş bu kadar oyuncuyu bir araya getirebilmek. Topu seven ikinci bir adam herhangi birinde olsa, bu takımların sistemi sağlıklı bir şekilde işlemezdi.
GM'ler de bu konuyu anladı ve bu yıldızların besleyebileceği oyuncuları bir araya getirdi. Westbrook, Durant'in ayrılışıyla geçmişte gösterdiği potansiyeli artık gerçekten gösteriyor. Bu potansiyeli de geçmişte Durant sakatken ve olmadığı dönemde tutturduğu istatistiklerle göstermişti. Hatta az daha Michael Jordan'ın 1989 sezonunda yaptığı 10 maçlık triple-double serisinin rekorunu kırıyordu. Ama kıramadı. Kırabilir mi? Neden olmasın. Adam ortalamasını yakalıyor, bunu da yapabilir.
Harden, geçtiğimiz sezonun playoff serilerinde Golden State'e elendikten sonra imalı bir şekilde "Kadromuzu 'güncellemeliyiz'" ifadesini kullanmıştı. Daryl Morrey ise bu konuda hamleler yaptı. Ryan Anderson gibi bir şutörü takıma aldı. Riskli fakat sağlıklı olduğunda yararı tavan - hem de bu yapıda bir takım için - Eric Gordon'ı aldı. Ve bu oyuncuları en iyi işletebilecek geçmişin yenilikçi koçu Mike D'Antoni'yi de başa getirdi. Rockets gerçekten iyi işler yaptı.
O zaman bu adamları 'one-man show' temasında nasıl değerlendirebiliriz? Şu adımlarla olabilir:
- Hangisi daha skorer?
- Hangisi kullanım oranlarına göre daha çok katkı vermiş?
- Asistlerle birlikte takımının bulduğu sayılar (2 sayı üzerinden değerlendirilecek) takımın bulduğu sayıların yüzde kaçı?
- Plus-minus istatistikleri neler?
- Oyun tarzları farkları
Hangisi daha skorer?
Bu soruyu istatistiklerine bakıp cevaplamak çok yüzeysel olur. Bir oyuncu skorer temelli olmayabilir ve buna rağmen sahadaki herkesten daha skorer de olabilir. Bu, onun zamanla kendi repertuarına eklediği hücum silahlarını nasıl güçlendirdiğiyle alakalıdır. En güzel örneği LeBron James'tir. LeBron, 'oyun kurucu' temelli bir oyuncudur ve bencillik oranı %0'a yakındır. Bu öyle bir oran ki, zamanında bu yönü yüzünden bile eleştirilmiştir. (Neden kendi top kullanmıyor falan gibi) LeBron, 2013'te %60 üzerinde isabet bulduğu maçlardan seri bile yapmıştı...
Paul George, Jimmy Butler veya Kawhi Leonard bile bu oyuncu tarzlarına girer. (Skorer temelli olmayan) Hepsi bu lige birer savunmacı olarak girdiler. Fakat sayı ortalamalarını zamanla 20'nin üzerine çıkarmayı başardılar. Ve oyunun sahip olduğu en iyi iki yönlü oyunculardan birkaçı da haliyle bu saydığım isimler.
Buradan gireceğimiz kişi ise Westbrook. Westbrook, Harden kadar komple bir skorer değil. Harden saha içinde her noktadan istediği şutu çıkarabilirken, Westbrook hayvani atletikliğiyle 4 kişinin arasına dalabiliyor ve havada kalarak bir şekilde sayıyı bulabiliyor. Harden, bunu çoğunlukla faul alarak başarıyor.
Westbrook'un orta mesafe şutunu 2012 sonrasında geliştirdiği bir gerçek fakat repertuarında 10 tane farklı şut şekli olduğunu söylememiz çok zor olur. Harden için bunu diyebiliriz. Step-back, crossover sonrası şut, hareketli şut, durduğu yerde bir anda kaldırarak attığı şut gibi sürüyle farklı silahları var. Bunların bir bölümü Westbrook'ta da var fakat dediğimiz gibi Westbrook'un temel silahı atletizmi ve çembere gidişidir.
Bu kadar anlattık, fakat Westbrook sezonda Harden'dan daha fazla sayı ortalaması yakalıyor (31.4 Russell, 28.3 Harden). Bunun sebebi peki nedir? Westbrook'un topu daha çok elinde tutması. Buradan da Usage Rate'lere yani bir sonraki adım olan kullanım oranlarına geçiyoruz.
Kullanım oranlarına göre hangisi daha çok katkı vermiş?
James Harden'ın top kullanım oranı - 34.9
Russell Westbrook'un top kullanım oranı - 42.9!!!
Bunu derinlemesine analiz etmeye gerek yok. Westbrook, maçın oynandığı 48 dakikada topu ligte en çok elinde tutan oyuncu! Buna rağmen top kaybı ortalaması, Harden'dan 0.4 daha düşük. Fakat Russell'ın skorer efektifliğinin Harden kadar etkili olmadığını saha içi yüzdesinde de bu açıklıyor. Westbrook daha az top kaybı yapıyor olabilir ama %42 ile şut atıyor. Bu, Harden'ın %44'ünden tabii ki aşağıda. Kullandığı şut sayısını da dikkate alırsak, aradaki %2 iyi bir fark.
Şöyle ki, Westbrook sezonda bugüne kadar 897 şut kullanırken, bu rakam Harden için 684. Harden bu şutların 303'ünde isabet bulurken, Westbrook 382 isabet bulmuş. yani Westbrook, Harden'dan 213 tane daha fazla şut kullanmasına rağmen, buldukları isabet farkı yalnızca 79.
Westbrook açıkça top ile istediği gibi oynuyor ve rakamları hiç umursamıyor. Harden, daha sistemli bir oyunun içerisinde aslında daha efektif ve verimli hücumlar kuruyor. Zaten, sezondaki sıralamaları da bunun kanıtı. Rockets 3., OKC ise 7. sırada. Fark ise 7 galibiyet.
Asistlerle birlikte buldurdukları sayılar ve bunların oluşturduğu yüzdeler
Hemen konuya girelim. Daha sistemli bir oyunun içerisinde olduğunu söylediğimiz Harden, sezonda 441 asiste sahip. Westbrook bu kategoride 382 asist yapmış. Harden'ın, sezonda Rockets'ın ürettiği sayıların en az 882'sinde parmağı var. (Üçlük ağırlıklı bir takım olmasına rağmen 2'den alıyoruz, çünkü bu en doğru bilgi) Peki Rockets, bugüne kadar sezonda kaç sayı buldu? 4242. Yani sadece 2'liklerle hesap edersek, Harden'ın şimdiye kadar atılan Rockets sayılarının en az %20.2'sinde etkisi var.
Westbrook'a bakalım. Westbrook sezonda 382 asiste sahip. Bu en az 764 sayıya katkısı olduğunu gösterir. OKC'nin sezonda toplam attığı sayı 3939. Bunu yüzde olarak aldığımızda, Westbrook, OKC'nin attığı sayıların en az %19.4'ünde parmağı olduğunu görüyoruz. Demek ki bu alanda önde olan isim Harden.
Plus-minus istatistikleri
Plus-minus istatistikleri bir takımın belli bir oyuncuyla veya o oyuncu olmadan sahada nasıl performans gösterdiğini, bu oyuncuların takım başarısındaki genel etkisini ortaya koyan bir formülden ortaya çıkan bir rakam.
Harden bu sıralamada 7.54 ile ligin de 1.'si. Westbrook 6.78 ile ikinci sırada. 'One-man show' derken gerçekten de doğru oyuncuları değerlendiriyoruz.
Oyun tarzları
Bu kısmı belli rakamlarla desteklememiz zor. Ama Harden ve Westbrook'un top dağıtımının farklılığı ve hücum silahlarını kullanış şekilleri, hangi oyuncuyu daha tek kişilik bir şov olarak gösterebilir onu yorumlayabiliriz.
Harden, Westbrook'a göre daha geniş bir hücum repertuarına sahip olmasına rağmen oyun içinde daha asist yapmaya yönelik bir çizgi izliyor. Bu tavrı istatistik için bile yapmış olsa, başarıya ulaşıyor. Çevresi, OKC'dekilere rağmen açıkça daha iyi şutörlerle çevrili (Ariza, Anderson, Gordon) ve bunun ekmeğini de yiyor. Westbrook, deli atletizmiyle daha çok sayı üretmeye yönelik bir oyun izliyor. Orta mesafede bir anda durarak kaldırıp attığı şutlar, içeri akrobatik dalışlar, bir anda kaldırıp attığı üçlükler, takımını daha kendi başına sürüklüyormuş izlenimini daha iyi yansıtıyor. Bunu yapmıyor demek imkansız fakat gözün gördüğü şeyler rakamlarla her zaman desteklenmeyebiliyor.
Zaten bu yüzden daha çok triple-double yapan ve ORTALAMASINI YAKALAYAN Westbrook, ligin gözünde daha bir 'one-man show' kalıbına uyuyor, çünkü çevresi Harden kadar sistematik üyelere sahip değil.
O zaman şu açıklamayı yapabiliriz:
Harden, ortaya koyduğu rakamlarla ve orkestrasını yönetişiyle 'asıl adam' ve şovu o yönetiyor. Ammavelakin Westbrook, başlı başına bir şov. O olmazsa oyuncular nerelere dağılacağını o sahada olduğu kadar iyi bilemez.
Sadece Houston'dan Harden'ın ve OKC'den Westbrook'un ayrıldığını düşünün. Sonucu düşününce ortaya çıkacak şey daha anlaşılır olacaktır...
YAZI: DOĞUŞ ÇİFTÇİ
Geçtiğimiz 2 sezona damgasını vuran Warriors yıldızı Stephen Curry'nin adını bu aralar pek duyamıyoruz. Bunun sebebi de Kevin Durant'in takıma katılmasıyla kendisinin haliyle biraz geri çekilmesi Bunun, kendisi açısından da hiç problem olmadığını da az çok görebiliyoruz. Ligin son 2 yıldır yüzü olan fakat ego açısından hiç yüksek noktalarda yer almayan Curry'nin bu durumu, sanıyoruz ki en çok Under Armour sahibi Kevin Plank'in hoşuna gitmemiştir. Zaten 600 milyon dolarlık bir kayıp da söz konusuydu, fakat konumuzun temeli bu değil.
Geri adım atanlar bir yana, bu sezon ligi tabiri caizse kasıp kavuran iki oyuncu var. Triple-double ortalama ile oynayan Russell Westbrook ve Houston'ı yörüngesine almış olan James Harden. Bu oyuncuların üstlendikleri roller, yüzeysel bir şekilde açıklamak gerekirse top dağıtıcılığı ve skorerlik. Atak başlattıkları için ribaundlar da onlara bırakılıyor. Sonucunda ise bu üç özellik istatistik kağıdına sayı, asist ve ribaund şeklinde yansıyor.
Buradaki asıl nokta, bu süperstarların etrafına rolünü kabul etmiş bu kadar oyuncuyu bir araya getirebilmek. Topu seven ikinci bir adam herhangi birinde olsa, bu takımların sistemi sağlıklı bir şekilde işlemezdi.
GM'ler de bu konuyu anladı ve bu yıldızların besleyebileceği oyuncuları bir araya getirdi. Westbrook, Durant'in ayrılışıyla geçmişte gösterdiği potansiyeli artık gerçekten gösteriyor. Bu potansiyeli de geçmişte Durant sakatken ve olmadığı dönemde tutturduğu istatistiklerle göstermişti. Hatta az daha Michael Jordan'ın 1989 sezonunda yaptığı 10 maçlık triple-double serisinin rekorunu kırıyordu. Ama kıramadı. Kırabilir mi? Neden olmasın. Adam ortalamasını yakalıyor, bunu da yapabilir.
Harden, geçtiğimiz sezonun playoff serilerinde Golden State'e elendikten sonra imalı bir şekilde "Kadromuzu 'güncellemeliyiz'" ifadesini kullanmıştı. Daryl Morrey ise bu konuda hamleler yaptı. Ryan Anderson gibi bir şutörü takıma aldı. Riskli fakat sağlıklı olduğunda yararı tavan - hem de bu yapıda bir takım için - Eric Gordon'ı aldı. Ve bu oyuncuları en iyi işletebilecek geçmişin yenilikçi koçu Mike D'Antoni'yi de başa getirdi. Rockets gerçekten iyi işler yaptı.
O zaman bu adamları 'one-man show' temasında nasıl değerlendirebiliriz? Şu adımlarla olabilir:
- Hangisi daha skorer?
- Hangisi kullanım oranlarına göre daha çok katkı vermiş?
- Asistlerle birlikte takımının bulduğu sayılar (2 sayı üzerinden değerlendirilecek) takımın bulduğu sayıların yüzde kaçı?
- Plus-minus istatistikleri neler?
- Oyun tarzları farkları
Hangisi daha skorer?
Bu soruyu istatistiklerine bakıp cevaplamak çok yüzeysel olur. Bir oyuncu skorer temelli olmayabilir ve buna rağmen sahadaki herkesten daha skorer de olabilir. Bu, onun zamanla kendi repertuarına eklediği hücum silahlarını nasıl güçlendirdiğiyle alakalıdır. En güzel örneği LeBron James'tir. LeBron, 'oyun kurucu' temelli bir oyuncudur ve bencillik oranı %0'a yakındır. Bu öyle bir oran ki, zamanında bu yönü yüzünden bile eleştirilmiştir. (Neden kendi top kullanmıyor falan gibi) LeBron, 2013'te %60 üzerinde isabet bulduğu maçlardan seri bile yapmıştı...
Paul George, Jimmy Butler veya Kawhi Leonard bile bu oyuncu tarzlarına girer. (Skorer temelli olmayan) Hepsi bu lige birer savunmacı olarak girdiler. Fakat sayı ortalamalarını zamanla 20'nin üzerine çıkarmayı başardılar. Ve oyunun sahip olduğu en iyi iki yönlü oyunculardan birkaçı da haliyle bu saydığım isimler.
Buradan gireceğimiz kişi ise Westbrook. Westbrook, Harden kadar komple bir skorer değil. Harden saha içinde her noktadan istediği şutu çıkarabilirken, Westbrook hayvani atletikliğiyle 4 kişinin arasına dalabiliyor ve havada kalarak bir şekilde sayıyı bulabiliyor. Harden, bunu çoğunlukla faul alarak başarıyor.
Westbrook'un orta mesafe şutunu 2012 sonrasında geliştirdiği bir gerçek fakat repertuarında 10 tane farklı şut şekli olduğunu söylememiz çok zor olur. Harden için bunu diyebiliriz. Step-back, crossover sonrası şut, hareketli şut, durduğu yerde bir anda kaldırarak attığı şut gibi sürüyle farklı silahları var. Bunların bir bölümü Westbrook'ta da var fakat dediğimiz gibi Westbrook'un temel silahı atletizmi ve çembere gidişidir.
Bu kadar anlattık, fakat Westbrook sezonda Harden'dan daha fazla sayı ortalaması yakalıyor (31.4 Russell, 28.3 Harden). Bunun sebebi peki nedir? Westbrook'un topu daha çok elinde tutması. Buradan da Usage Rate'lere yani bir sonraki adım olan kullanım oranlarına geçiyoruz.
Kullanım oranlarına göre hangisi daha çok katkı vermiş?
James Harden'ın top kullanım oranı - 34.9
Russell Westbrook'un top kullanım oranı - 42.9!!!
Bunu derinlemesine analiz etmeye gerek yok. Westbrook, maçın oynandığı 48 dakikada topu ligte en çok elinde tutan oyuncu! Buna rağmen top kaybı ortalaması, Harden'dan 0.4 daha düşük. Fakat Russell'ın skorer efektifliğinin Harden kadar etkili olmadığını saha içi yüzdesinde de bu açıklıyor. Westbrook daha az top kaybı yapıyor olabilir ama %42 ile şut atıyor. Bu, Harden'ın %44'ünden tabii ki aşağıda. Kullandığı şut sayısını da dikkate alırsak, aradaki %2 iyi bir fark.
Şöyle ki, Westbrook sezonda bugüne kadar 897 şut kullanırken, bu rakam Harden için 684. Harden bu şutların 303'ünde isabet bulurken, Westbrook 382 isabet bulmuş. yani Westbrook, Harden'dan 213 tane daha fazla şut kullanmasına rağmen, buldukları isabet farkı yalnızca 79.
Westbrook açıkça top ile istediği gibi oynuyor ve rakamları hiç umursamıyor. Harden, daha sistemli bir oyunun içerisinde aslında daha efektif ve verimli hücumlar kuruyor. Zaten, sezondaki sıralamaları da bunun kanıtı. Rockets 3., OKC ise 7. sırada. Fark ise 7 galibiyet.
Asistlerle birlikte buldurdukları sayılar ve bunların oluşturduğu yüzdeler
Hemen konuya girelim. Daha sistemli bir oyunun içerisinde olduğunu söylediğimiz Harden, sezonda 441 asiste sahip. Westbrook bu kategoride 382 asist yapmış. Harden'ın, sezonda Rockets'ın ürettiği sayıların en az 882'sinde parmağı var. (Üçlük ağırlıklı bir takım olmasına rağmen 2'den alıyoruz, çünkü bu en doğru bilgi) Peki Rockets, bugüne kadar sezonda kaç sayı buldu? 4242. Yani sadece 2'liklerle hesap edersek, Harden'ın şimdiye kadar atılan Rockets sayılarının en az %20.2'sinde etkisi var.
Westbrook'a bakalım. Westbrook sezonda 382 asiste sahip. Bu en az 764 sayıya katkısı olduğunu gösterir. OKC'nin sezonda toplam attığı sayı 3939. Bunu yüzde olarak aldığımızda, Westbrook, OKC'nin attığı sayıların en az %19.4'ünde parmağı olduğunu görüyoruz. Demek ki bu alanda önde olan isim Harden.
Plus-minus istatistikleri
Plus-minus istatistikleri bir takımın belli bir oyuncuyla veya o oyuncu olmadan sahada nasıl performans gösterdiğini, bu oyuncuların takım başarısındaki genel etkisini ortaya koyan bir formülden ortaya çıkan bir rakam.
Harden bu sıralamada 7.54 ile ligin de 1.'si. Westbrook 6.78 ile ikinci sırada. 'One-man show' derken gerçekten de doğru oyuncuları değerlendiriyoruz.
Oyun tarzları
Bu kısmı belli rakamlarla desteklememiz zor. Ama Harden ve Westbrook'un top dağıtımının farklılığı ve hücum silahlarını kullanış şekilleri, hangi oyuncuyu daha tek kişilik bir şov olarak gösterebilir onu yorumlayabiliriz.
Harden, Westbrook'a göre daha geniş bir hücum repertuarına sahip olmasına rağmen oyun içinde daha asist yapmaya yönelik bir çizgi izliyor. Bu tavrı istatistik için bile yapmış olsa, başarıya ulaşıyor. Çevresi, OKC'dekilere rağmen açıkça daha iyi şutörlerle çevrili (Ariza, Anderson, Gordon) ve bunun ekmeğini de yiyor. Westbrook, deli atletizmiyle daha çok sayı üretmeye yönelik bir oyun izliyor. Orta mesafede bir anda durarak kaldırıp attığı şutlar, içeri akrobatik dalışlar, bir anda kaldırıp attığı üçlükler, takımını daha kendi başına sürüklüyormuş izlenimini daha iyi yansıtıyor. Bunu yapmıyor demek imkansız fakat gözün gördüğü şeyler rakamlarla her zaman desteklenmeyebiliyor.
Zaten bu yüzden daha çok triple-double yapan ve ORTALAMASINI YAKALAYAN Westbrook, ligin gözünde daha bir 'one-man show' kalıbına uyuyor, çünkü çevresi Harden kadar sistematik üyelere sahip değil.
O zaman şu açıklamayı yapabiliriz:
Harden, ortaya koyduğu rakamlarla ve orkestrasını yönetişiyle 'asıl adam' ve şovu o yönetiyor. Ammavelakin Westbrook, başlı başına bir şov. O olmazsa oyuncular nerelere dağılacağını o sahada olduğu kadar iyi bilemez.
Sadece Houston'dan Harden'ın ve OKC'den Westbrook'un ayrıldığını düşünün. Sonucu düşününce ortaya çıkacak şey daha anlaşılır olacaktır...
YAZI: DOĞUŞ ÇİFTÇİ
