SPORXNBAPacers ekibi, kazanması gereken bir maçı Boston'da yine kaybetti. Bu durum son zamanlarda çok fazla olmaya başladı. Geçtiğimiz bir düzine maçın yarısını, uzatmalarda yedikleri üç sayılarla ve diğer ikisini de dört sayı veya daha azıyla kaybettiler. Bu son maç dokuz sayı fark ile kaybedildi, fakat maçın son iki buçuk dakikasına lider girdiklerini hatırlamak lazım. O andan sonra da Celtics dört top çalıp hızlı hücumda sayı buldu. Daha önce kimse böyle bir şey görmemişti, eğer gördüyse de ya başka bir ligteydi ya da video oyunu oynuyordu.
WEST'İN YOKLUĞU KENDİNİ BELLİ EDİYOR
Pacers'ın soyunma odasındaki ruh hali bastırılmış bir endişeyi uygun şekilde ortaya koyuyordu. Paul George, son zamanlardaki aksilikler hakkında tüm sorulara cevap vermeye hazırdı. George maç sonrasında her zaman soyunma odasındaki bölmesinde, hala formasıyla olur. Bu durum önemsiz bir parça değil, çünkü basınla konuşmaya gelmesi onun bu işi ciddiye aldığı gerçeğini yeniden gösteriyor.
Hayal kırıklığı ortama hakimdi: "Önde gidiyoruz ve sonra bunu kaybetmemeye oynuyoruz. Geliştirmeye değil, saldırgan kalmaya oynamıyoruz. Önde olduğumuz için çok rahat oynuyoruz, işte bunu değiştirmemiz lazım."
Biraz isyan da vardı: "Bu her zaman bizim sıkıntımızdı. Bir nokta var, David West bizdeyken; David West herşeyi yavaşlatırdı, ama bizi sakinleştiriyordu. Doğru noktalara koyuyordu. D-West bizim bel kemiğimiz olduğu dönem hiç sallantıda olmuyorduk. Bu sene bu kesinlikle eksik."
Ve takımın yapması gerekenler: "Bunu beraber başarmalıyız. Aynı zamanda birinin işler yavaş gittiği zaman insanları bir araya getirmesi ve götürmesi gerekiyor."
O oyuncu da, tabii ki Paul George olmalı. Sezona fırtına gibi başlayan George ve Pacers, girdiğimiz kış aylarında biraz boğuşma yaşadılar. Savunmalar onları hiç olmadığı kadar kilitlemeye başladı ve George ise kulübün yüzü ve ilk skor opsiyonu olarak edindiği rolde buna bir mantık ve çözüm aramaya başlıyor.
Ve bir kez daha, kendini zaten geçirdiği kariyerinin dolu olduğu şeyin dönüm noktasında buldu. George elitlerin arasında olmak istiyordu. Yıldız olduğunu biliyor - kimsenin tartışmaması gerekiyor - ama George ligin en iyi iki yönlü oyuncusu olarak anılmak istiyor. Kendinde hissettiği zaman, George'un en iyilerin arasında değil, EN iyisi olduğu biliyor. Ama bu geceki maçta, ligteki yeri hakkında kendini tereddüte düşürmüştü. LeBron, Durant ve Curry,yi düşündüğünde...
"YAŞADIĞIM ZORLUĞUN ÖĞRENCİSİYİM"
"Bu bir baskı, kesinlikle bir baskı. Ve bir yük. Ama iyi bir yük. Bence bütün bu adamlar en az benim kadar bu sorumluluğu her gece yüklenmek istiyordur."
George'un bu role kendini sokması konuşarak bir yere kadar olurdu, ama bu sezon içinde kendisi konuşmaktan fazlasını yaptı. Bundan yalnızca bir ay önce George üstüste çok iyi maçlar çıkarıyor, üstüste sayıları gömüyor ve savunmaları domine ediyordu. Pacers'ın 11-2 gittiği bir dönemde 30 küsür sayı ve 8 ribaundlık bir ortalaması vardı. George, bacağını kırmadan önceki kim olduğunu herkese hatırlatıyordu.
"Çok sağlıklı hissettim ve geçtiğimiz yaz bunun üzerinde çok çalışmıştım. Yani geri dönüp vücudumu test etmiyordum. İyi durumda olduğumu zaten biliyordum ve öyle girdim. Eskiden olduğum yere geri dönmek istedim, döndüm de. Şimdi oyuna başka bir bakış açısıyla bakıyorum. Şimdi ise işler biraz yokuşta ama ben de bunun öğrencisi oluyorum."
Geçtiğimiz ay George'a çok kibar davranmadı. Şut yüzdeleri ve sayı ortalamaları düştü. Savunmalar ikili oyunlarda üstüne doluşuyor ve fiziksel olarak onu sıkıntıya sokuyordu. Bazı geceler gayet güzel oynarken, bazı gecelerde de ritmini bulmakta sıkıntı yaşıyordu.
George durumu kabullenerek "Duvara çarptım." dedi ve "Bunu aşmak için bir yol bulmaya çalışıyorum, daha kendime güvenen, farklı açılara saldıran ve farklı şeyler gören agresif biri olmaya çalışıyorum. Bu benim için bir roller coaster gibi. Bence büyük bir aşama kaydettim ve bunun getirdiği çoğu şeyin üstesinden geldim, lakin bu zor bir yolculuktu." açıklamalarını yaptı.
En iyi sezonlarında Pacers bireysel yıldız gücüne yoğunlaşan bir takımdan ziyade, yıpratan bir pota altı savunması üzerine inşa edilmiş bir takımdı. İhtiyaç olduğunda da, George LeBron James ile yaptığı şampiyonluk yolundaki kapışmaları gibi seviyelere de çıkabiliyordu. Ama takıma iki yönlü bir kanat oyuncusu olarak verdiği katkının ötesine, Indiana sağlam savunmasından ötürü ihtiyaç duymuyordu. Pacers'ın savunması hala çok başarılı, lakin Roy Hibbert'ın ve David West'in pota altındaki yokluğu, hücum odağını direk Paul George'a çevirmiş durumda.
"Bu benim gelişimimde başka bir adım, onlar olmadan bunu nasıl başarabileceğimi düşünüyorum. Bu benim için iyi. Gelişmim ve 1 numaralı opsiyon olup istikrarlı ve takım için etkili olmamda çok güzel bir şey."
HER MAÇ FARKLI KADROYA UYUM DÖNEMİ
Dengeli değerlendirildiğinde, George her iki yönden de birazıydı. Sezon ortasındaki şut sıkıntılarına rağmen, hala maç başına 24 sayı buluyor ve bunu da .557 gerçek şut yüzdesiyle başarıyor. Bunların ikisi de kariyerinin en yüksek rakamları. West'in yüksek posttaki oyunları olmadan, Indiana ekibi kadroyu kısalardan ve eskilerden karışık bir 5liyle sahaya yaymayı denedi. Sahaya yayılan kadro bir an için işe yaradı, ve Pacers sezon ortası sıkıntısından canlı çıkmak için iki-uzunlu kadrosuna geri dönmesine rağmen bu kadroya bağlı kalacaklarını açıkladı.
Takımın yeni görünüşüne alışıp alışmadığı sorulduğunda, George:
"Bu biraz karmaşık bir soru dürüst olmak gerekirse. Çok farklı kadrolarla maçlara çıkıyoruz. Rotasyonda çok farklı adamlar var. Sahada sizle olanlarla bir ritim yakalamak hep zordur, ama dediğim gibi, ben bu durumun üstesinden gelmeye çalışıyorum." açıklamasını yaptı.
Endişe ve sıkıntı, playoff sıralaması kovalayan Wizards takımına Cuma günü 14 sayıyla yenilen Pacers'ı ruh arayışına itti. George o maçta da zorlandığını ve bacağındaki ağrılarla uğraştığını belirtmişti. Bunun kolay olduğunu kimse kendisine söylememişti, ve 'elit' tanımının sadece bir kaç oyuncuda olmasının da bir sebebi var. George, oynadığı oyunu yükselttiği bir kariyere sahip ve yeni mücadeleler de kendini bu süreç içerisinde gösterdi. Göstermeye de devam ediyor. Bu durum ise onun hem yükü, hem de fırsatı.
WEST'İN YOKLUĞU KENDİNİ BELLİ EDİYOR
Pacers'ın soyunma odasındaki ruh hali bastırılmış bir endişeyi uygun şekilde ortaya koyuyordu. Paul George, son zamanlardaki aksilikler hakkında tüm sorulara cevap vermeye hazırdı. George maç sonrasında her zaman soyunma odasındaki bölmesinde, hala formasıyla olur. Bu durum önemsiz bir parça değil, çünkü basınla konuşmaya gelmesi onun bu işi ciddiye aldığı gerçeğini yeniden gösteriyor.
Hayal kırıklığı ortama hakimdi: "Önde gidiyoruz ve sonra bunu kaybetmemeye oynuyoruz. Geliştirmeye değil, saldırgan kalmaya oynamıyoruz. Önde olduğumuz için çok rahat oynuyoruz, işte bunu değiştirmemiz lazım."
Biraz isyan da vardı: "Bu her zaman bizim sıkıntımızdı. Bir nokta var, David West bizdeyken; David West herşeyi yavaşlatırdı, ama bizi sakinleştiriyordu. Doğru noktalara koyuyordu. D-West bizim bel kemiğimiz olduğu dönem hiç sallantıda olmuyorduk. Bu sene bu kesinlikle eksik."
Ve takımın yapması gerekenler: "Bunu beraber başarmalıyız. Aynı zamanda birinin işler yavaş gittiği zaman insanları bir araya getirmesi ve götürmesi gerekiyor."
O oyuncu da, tabii ki Paul George olmalı. Sezona fırtına gibi başlayan George ve Pacers, girdiğimiz kış aylarında biraz boğuşma yaşadılar. Savunmalar onları hiç olmadığı kadar kilitlemeye başladı ve George ise kulübün yüzü ve ilk skor opsiyonu olarak edindiği rolde buna bir mantık ve çözüm aramaya başlıyor.
Ve bir kez daha, kendini zaten geçirdiği kariyerinin dolu olduğu şeyin dönüm noktasında buldu. George elitlerin arasında olmak istiyordu. Yıldız olduğunu biliyor - kimsenin tartışmaması gerekiyor - ama George ligin en iyi iki yönlü oyuncusu olarak anılmak istiyor. Kendinde hissettiği zaman, George'un en iyilerin arasında değil, EN iyisi olduğu biliyor. Ama bu geceki maçta, ligteki yeri hakkında kendini tereddüte düşürmüştü. LeBron, Durant ve Curry,yi düşündüğünde...
"YAŞADIĞIM ZORLUĞUN ÖĞRENCİSİYİM"
"Bu bir baskı, kesinlikle bir baskı. Ve bir yük. Ama iyi bir yük. Bence bütün bu adamlar en az benim kadar bu sorumluluğu her gece yüklenmek istiyordur."
George'un bu role kendini sokması konuşarak bir yere kadar olurdu, ama bu sezon içinde kendisi konuşmaktan fazlasını yaptı. Bundan yalnızca bir ay önce George üstüste çok iyi maçlar çıkarıyor, üstüste sayıları gömüyor ve savunmaları domine ediyordu. Pacers'ın 11-2 gittiği bir dönemde 30 küsür sayı ve 8 ribaundlık bir ortalaması vardı. George, bacağını kırmadan önceki kim olduğunu herkese hatırlatıyordu.
"Çok sağlıklı hissettim ve geçtiğimiz yaz bunun üzerinde çok çalışmıştım. Yani geri dönüp vücudumu test etmiyordum. İyi durumda olduğumu zaten biliyordum ve öyle girdim. Eskiden olduğum yere geri dönmek istedim, döndüm de. Şimdi oyuna başka bir bakış açısıyla bakıyorum. Şimdi ise işler biraz yokuşta ama ben de bunun öğrencisi oluyorum."
Geçtiğimiz ay George'a çok kibar davranmadı. Şut yüzdeleri ve sayı ortalamaları düştü. Savunmalar ikili oyunlarda üstüne doluşuyor ve fiziksel olarak onu sıkıntıya sokuyordu. Bazı geceler gayet güzel oynarken, bazı gecelerde de ritmini bulmakta sıkıntı yaşıyordu.
George durumu kabullenerek "Duvara çarptım." dedi ve "Bunu aşmak için bir yol bulmaya çalışıyorum, daha kendime güvenen, farklı açılara saldıran ve farklı şeyler gören agresif biri olmaya çalışıyorum. Bu benim için bir roller coaster gibi. Bence büyük bir aşama kaydettim ve bunun getirdiği çoğu şeyin üstesinden geldim, lakin bu zor bir yolculuktu." açıklamalarını yaptı.
En iyi sezonlarında Pacers bireysel yıldız gücüne yoğunlaşan bir takımdan ziyade, yıpratan bir pota altı savunması üzerine inşa edilmiş bir takımdı. İhtiyaç olduğunda da, George LeBron James ile yaptığı şampiyonluk yolundaki kapışmaları gibi seviyelere de çıkabiliyordu. Ama takıma iki yönlü bir kanat oyuncusu olarak verdiği katkının ötesine, Indiana sağlam savunmasından ötürü ihtiyaç duymuyordu. Pacers'ın savunması hala çok başarılı, lakin Roy Hibbert'ın ve David West'in pota altındaki yokluğu, hücum odağını direk Paul George'a çevirmiş durumda.
"Bu benim gelişimimde başka bir adım, onlar olmadan bunu nasıl başarabileceğimi düşünüyorum. Bu benim için iyi. Gelişmim ve 1 numaralı opsiyon olup istikrarlı ve takım için etkili olmamda çok güzel bir şey."
HER MAÇ FARKLI KADROYA UYUM DÖNEMİ
Dengeli değerlendirildiğinde, George her iki yönden de birazıydı. Sezon ortasındaki şut sıkıntılarına rağmen, hala maç başına 24 sayı buluyor ve bunu da .557 gerçek şut yüzdesiyle başarıyor. Bunların ikisi de kariyerinin en yüksek rakamları. West'in yüksek posttaki oyunları olmadan, Indiana ekibi kadroyu kısalardan ve eskilerden karışık bir 5liyle sahaya yaymayı denedi. Sahaya yayılan kadro bir an için işe yaradı, ve Pacers sezon ortası sıkıntısından canlı çıkmak için iki-uzunlu kadrosuna geri dönmesine rağmen bu kadroya bağlı kalacaklarını açıkladı.
Takımın yeni görünüşüne alışıp alışmadığı sorulduğunda, George:
"Bu biraz karmaşık bir soru dürüst olmak gerekirse. Çok farklı kadrolarla maçlara çıkıyoruz. Rotasyonda çok farklı adamlar var. Sahada sizle olanlarla bir ritim yakalamak hep zordur, ama dediğim gibi, ben bu durumun üstesinden gelmeye çalışıyorum." açıklamasını yaptı.
Endişe ve sıkıntı, playoff sıralaması kovalayan Wizards takımına Cuma günü 14 sayıyla yenilen Pacers'ı ruh arayışına itti. George o maçta da zorlandığını ve bacağındaki ağrılarla uğraştığını belirtmişti. Bunun kolay olduğunu kimse kendisine söylememişti, ve 'elit' tanımının sadece bir kaç oyuncuda olmasının da bir sebebi var. George, oynadığı oyunu yükselttiği bir kariyere sahip ve yeni mücadeleler de kendini bu süreç içerisinde gösterdi. Göstermeye de devam ediyor. Bu durum ise onun hem yükü, hem de fırsatı.
