Spor yazarlarından Uğur Meleke, Beşiktaş-Galatasaray derbisi öncesi Hürriyet'teki köşesinde değerlendirmelerde bulundu. İşte o yorumlar...
Fernando Santos yönetiminde son 6 maçta yalnızca 1 gol yiyen Beşiktaş, belki seyredenleri oyunuyla mest emiyor. Ama Santos futboluna şüpheyle bakan benim gibilere de skorlarla bir ders veriyor. Portekizli teknik direktörün klasik müzik sakinliği ve emniyeti içeren futboluna heavy-metal ritimleriyle misafir olacak Galatasaray’sa 10 gün önce 4 kupa hayali kuruyorken bugün hedefler ikiye düştü. Bence Galatasaray’ın ligde avantajını koruması için heavy-metalden vazgeçememesi, yoğun oynaması, dominant olması gereken bir maç.
Fernando Santos, belki de dünya futbolunun en kolay tanımlanabilir, düşüncelerine en sadık, inandıklarında en ısrarcı hocalarından biri. Daha önce de değinmiştim: Yunanistan’ın başında 49 maça çıktı, bunların 29’unu 0-0, 1-0 ve 1-1’lik sonuçlarla bitirdi. Portekiz gibi dünyanın en yetenekli milli takımlarından birinin başına geçti, görevdeki ilk 15 müsabakasından 9’unun sonucu 1-0’dı.
Euro 2016’yı şampiyon tamamladığı için elbette büyük saygı görüyor ama Portekizliler’in önemli bir kısmı da onun o altın jenerasyona oynattığı futbolun sıkıcılığından şikayetçi. Polonya dönemine zaten değinmiyorum, sadece 6 maç görevde kalıp Moldova’ya ve Arnavutluk’a yenildi. Faroe’yi ancak 75’te bir penaltıyla çözebilince Lewandowski de kendini tutamadı ve ülkenin oyun karakterinin Santos’la uyuşmadığını söyledi maçın sonunda.
Fernando Santos Beşiktaş’a da henüz (kupadaki son Konya müsabakasını saymazsak) çok göze hoş gelen bir futbol oynatabilmiş değil. Ancak son 540 dakikada takımın yalnızca 1 gol yemesi, bu müsabakaların dördünü 2-0 kazanması önemli bir veridir. Santos, Dolmabahçe’ye de 30 yıllık sabit fikirlerini hızlıca transfer etti. Müziğin ritmini düşürdü, savunmada zor açık veren ama hücumda nispeten yavaş bir takım yarattı. Derbide de muhtemelen, Trabzonspor’u ağırladıkları maça benzer, emniyetli oynayan bir Beşiktaş olacak sahada.
Galatasaray ise son dönemde sanki Beşiktaş’la bir şanzıman değişikliği yapmış gibi. Beşiktaş bu süreçte skor anlamında vitesi 2’den 5’e çıkarırken, Galatasaray 5’ten 2’ye düşürdü adeta... Sadece 10 gün önce, 20 Şubat günü camiadaki hava muazzamdı. Sparta Prag’a karşı ilk maç kazanılmış ve ardından Ankaragücü önünde adeta şov yapılmıştı. Dört kupa fısıltıları başlamıştı etrafta. Ve sadece 10 gün içinde o 4 kupa hayalinin yarısı gitti elden. Bu iki hayalden vazgeçilmesinin iki basit sebebi var:
1- Galatasaray, Angelino’dan da Kazımcan’dan da verim alamayacağını neredeyse iki ay önce anlamıştı. Sparta Prag eşleşmesine kadar takıma bir sol bek takviyesi yapmak için çok uzun süreleri vardı. Ama nasıl başardılar bilmiyorum, Derrick Köhn’ü Prag listesine yetiştiremediler. Bütün bir sezon 1 gol atan rakip sağ kanat Preciado, önünde Berkan’ı bulunca 2 gol-1 asistle tek başına eledi Galatasaray’ı. 200 milyon Euro’luk Galatasaray’ın sezonun en kritik iki maçına sol bekte Berkan’la çıkması, bir çuval incirin ziyanı anlamına geldi bence.
2- Türkiye Kupası maçına Muslera-Davinson-Torreira-İcardi omurgasının tamamından yoksun çıkılması. Tabii ki çeşitli sağlık sorunları da söz konusu ama Galatasaray’ın Karagümrük gibi ligin en formda takımlarından birine karşı Berkan-Oliveira-Aktürkoğlu orta üçlüsüyle muvaffak olması imkansıza yakındı.
Galatasaray'ın İnönü sınavı öncesi bu problemleri yaşaması belki de Okan Buruk’un lehine olabilir. Zira sarı kırmızılılar iki sezondur hiçbir derbiyi düşük viteste kazanmadı. Hemen hepsinde vitesi beşe çıkardı, hepsinde topu istedi. Hemen hepsinde rakiplerinden üstün futbol oynadığı için galibiyet paket olarak geldi yanında. Okan Buruk, yarın Dolmabahçe’de kazanmak için ideal omurgasını sahaya sürmeye ve alışık oldukları dominant futbolu oynamaya ihtiyaçları olduğunu biliyordur bence.
