Pepe: "Beşiktaş, Türkiye... İnanılmazdı"

Real Madrid'den ayrıldığımda bir röportaj vermiştim, şu anda söylemeyeceğim şeyler söyledim. O dönem kızgın hissediyordum. Daha farklı davranabilirler miydi? Evet ama başkalarına yaptıklarını bana yaptılar. Real Madrid ile ilgili hiçbir pişmanlığım yok. Arkadaşlıklar edindiğim bir şehirde 10 yıl geçirdim.

Real Madrid kazandığında hala mutlu oluyorum. Taraftarlar da kulübe verdiklerim yüzünden beni seviyor. Onlar, benim tekmeye kafa attığımı söylüyorlar.

Beşiktaş'tan ayrıldıktan sonra İngiltere'ye dönebilirdim. Bana çok fazla para öneren takımlar vardı ancak Porto'ya dönme şansı ortaya çıktı ve benim yaşında artık bu belki de tek şans olacaktı. İyi davranıldığım, sevdiğim bir kulübe döndüm. Teknik direktör Sergio Conceiçao ve başkan ile konuştum, fiziksel durumumu bilmek istiyorlardı. Ben de, 'İdman sahasına çıktığımda 20 yaşındaki takım arkadaşlarım gibi çalışacağım, belki de onlardan iyi çalışırım' dedim. Çünkü 37 yaşında, 20 yaşındaki oyuncuyu daha iyi oyuncu yapmak da benim görevimdi.

Defansın gelişiminde teknolojinin yardımı oldu. 37 yaşıma rağmen ayrıcalıklı hissediyorum çünkü futbolu bu kadar teknoloji, analiz olmadan yakalayabildim. Şu anda defans yapmanın farklı yolları var. Defansı öne çekersin, geriye çekersin... Guardiola takımlarına karşı topla oynaman zordur ancak topla oynamak da maçları tek başına kazandırmaz.

Bir maçı kazanma ihtimalin yüzde 50'dir. Rakip hücum yapmazsa ve biz de takım olarak hücum yapmazsak, kimse kazanamaz ve sahadan 1 puanla ayrılırsın. Gol yemezsen ve bir gol atarsan, 3 puan alırsın. Gol yemezsen, kazanmaya her zaman daha yakın olursun. Ama hücum yapıyorsan ve top kaybettiğinde geri kazanmak için çok güçlü bir reaksiyon veriyorsan, bu da defans yapmak demektir.

Benim oyunum agresif değil, sadece top çalma yolum farklı. Camp Nou'da oynadığımız bir maçı hatırlıyorum. İlk yılımdı, herkes bana çılgın bir maç oynadığımı söylüyordu çünkü Ronaldinho'yu tutmuştum. Çok fazla çalıştım ve sahaya çıktığımda Real Madrid'de yardımcı bana gelerek, 'Bugün hayatını değiştirdin, herkes bunu hatırlayacak' dedi. Ondan sonra da hiçbir şey değişmedi, sadece yaşım değişti.

Hiçbir rakibim beni korkutmadı. İyi hazırlandıysam ve iyi çalıştıysam daha iyi oynama ihtimalim artıyordu. En kötü rakibim? İdmandaki herkes. Unutmayın, dünyanın en iyisi Ronaldo ile idman yapıyordum ve sürekli ondan top çalmaya çalışıyordum. O topa hamle yapmadan, ben hamlemi yapardım, onu bekleyemezdim.

Kariyerim boyunca maçlardan 3 gün önce rakipleri analiz etmeye başladım. Forvetlerin, kanat oyuncularının ve orta saha oyuncularının hareketlerini inceler, derinlemesine sonuçlar elde ederim.

18 yaşına kadar annesiyle yatan bir çocuktum. 3 Şampiyonlar Ligi kazanacağımı kim tahmöin edebilirdi ki! Ben de hiç tahmin etmedim, bu doğru. Bir yerlere gelebileceğimi düşünüyordum ama 3 kupa birden aklımdan gelmedi. Ancak gelecekle ilgili telaşlanan biri hiç olmadım, geleceği planlamaya çalıştıkça, yaşadığın anı unutuyorsun.

Portekiz'de insanlar gecenin üçünde telefonuna cevap vererek ihtiyacın olduğunda senin yanına gelirler. Real Madrid'de, Türkiye'de ya da milli takımda olup olmadığım fark etmezdi, Portekiz'deki arkadaşlarım bana her gün iyi şanslar mesajı yollardı. Onlar futbol arkadaşı değil, ekmek almaya gittiğimde, süpermarkeye gittiğimde, tamir için eve geldiğinde tanıştığım insanlar.