"Paris Saint-Germain nedir? Bir futbol kulübü değildir!"

8 yılda 750 milyon Euro para harcadınız ve geldiğiniz nokta bu mu? Para olmadan başarı gelmiyor tamam ve hatta modern oyunda imkansız ama zenginlik de büyük başarıları garanti etmiyor. Futbolun, büyük servetlerini harcama pahasına şöhret peşinde koşan zenginleri salak gösterme huyu vardır. Neymar'ı, muazzam yetenekleri ve kendini beğenmişlik hissiyle boşa harcamak için ödedikleri servetin nereden geldiğini ve kaynağını merak etmeyenler için ahlaki bir durum zaten söz konusu değil.

Paris Saint-Germain cephesinde bir gelişme yok. Geçen sezon aldıkları derslere çalışmamışlar. Real Madrid, geçen sezon son 16'da ne yaptıysa, Liverpool da Anfield'da aynısını yaptı.

İleriDde 3 tane forvet bırakmak ve takımın boyunu uzatarak onların sihirleriyle kazanmak Ligue 1'de işe yarayabilir. Hatta, bu taktik PSG'ye 5 maçta en az 3 gol attıkları 5 galibiyet getirmiş olabilir. Fakat, düzgün rakiplere karşı bunun işe yarama ihtimali yok. Air Jordan markası da bu cazibeye ekstra bir şeyler katmış olabilir ama alt metninde sanki şöyle bir şey var, "Ofsaytta kalmış olabilirim ama beşlik atalım."

PSG'nin Fransa'daki dominasyonu, onları Avrupa'daki düzgün rekabete tam olarak hazırlamıyor. Modern oyundaki finansal zorluklar ile ilgili müthiş bir paradoks. Bu nedenle, er ya da geç uluslararası bir Süper Lig olacak.

Ortada rekabet yoksa rehavet olur. Eğer evinizde düşman yoksa neden silah taşırsınız ki? Eğer kendi liginizdeki oyuncular tehdit oluşturamıyorsa Trent Alexander-Arnold'un bindirmelerini de takip etmezsiniz.

Thomas Tuchel mutlu mudur? Her şeyden öte, bu adam Bundesliga'nın sert pres dünyasında büyüdü. Yeni Jürgen Klopp olarak tanındı, aynı okulda büyüdü. Dortmund'da çalışırken Bayern'e 5-1 kaybedince Pep Guardiola tarafından yemeğe çıkarılan ve futbol düşünceleri merak edilen adamdır.

Ağır yenilgiye rağmen pas futbolundan asla vazgeçmeyen bir adamdır. 3 adamın, kendi orta sahasından 50 metre ileride durmasının onun futbolunda bir karşılığı yok. PSG futbolu, Tuchel'in futbolu değil; hatta bu futbol bile değil.

İngiltere Milli Takım Teknik Direktörü Gareth Southgate, Liverpool-PSG maçını izlemek yerine Blackburn - Derby maçında Mason Mount'ı izlemeye gidince sorular arka arkaya gelmişti. Zira, Neymar'a karşı Alexander-Arnold'ı ve meşhur Fransız orta sahasına karşı Jordan Henderson'ı izlemeyecekti. Fakat, Southgate doğru olanı yaptı.

Maçın sonunda bunları söylemek kolay olabilir. İkinci yarıyı şöyle hızlıca bir hatırlayalım. Thomas Meunier, ikinci yarının bitmesine 5 dakika kala golü atmış. Fakat, 40 dakika boyunca PSG'nin kaleye tek bir şutu bile olmamış, Liverpool kalesinin 25 metre yakınında sadece 8 kez pas yapabilmişlerdi. Maç zaten garip bir şekilde ilerliyordu. Liverpool, epik bir futbol oynuyor ve kendi oyununa odaklanmış görünüyordu. Mohamed Salah'ın basit hatası ve Neymar'ın ara pasıyla Kylian Mbappe skoru eşitledi. Her ne olursa olsun çok iyi futbolculara sahipler. Onlara şans tanırsanız sizi bitirirler.

PSG, bir noktaya kadar çok şanslı. Tarihlerinin en utanç verici ve vurdumduymaz performansıyla birlikte evlerine dönebilirlerdi. Paris'e döner ve orada özgüvenlerini tamir etmek için uğraşırlardı. Liverpool'a hakkını verelim, her ne olursa olsun maça asıldılar. PSG ise baskı arttığında havalı birinin kapris yapması gibi oynadı. Fakat, her şey son 7 dakika ve uzatmalarda olup bitti.

Roberto Firmino'nun attığı gole bakın. Kaç tane PSG oyuncusu o şutu engellemek yerine sırtını dönmüş. Savunmanın temel kuralıdır, bir profesyonelin kendine saygısıdır, böyle savunma yapılmaz!

Her sezon, bu soru daha fazla 'asıl mesele' haline gelmeye başladı. PSG nedir? Neymar'ın gösteriş projesi mi? Nike'ın çok garip bir şekilde ıskaladığı pazarlama hilesi mi? Katar'ın uluslararası saygınlığı için kullandığı makinesi mi? Geleneksel her yaklaşıma göre kesinlikle bir futbol kulübü değiller. Katar'ın yumuşak kuvvetinin bir unsuru olduklarından şüphelenenler için, Paris Saint-Germainliler'in çıkıp ne olduklarını anlatması gerekiyor.