Portland Trail Blazers'ın veteran oyuncusu Carmelo Anthony, eski takımı New York Knicks ile üçgen hücumun neden işe yaramadığını anlattı.
Oyunun şimdiye kadar gördüğü en saf skorerlerden biri olan Melo, J.J. Redick'in podcast'i The Old Man and the Three'de, Knicks ile geçirdiği zamanı ve neden kendisinin istediği kadar başarılı olmadıklarını tartıştı.
Anthony'nin kendisi, Knicks ile oynadığı yedi All-Star sezonunda, maç başına ortalama 24.7 sayı ve 7.0 ribaund ortalamaları ile istisnai bir konumdayken, takım hiçbir zaman konferans finallerine çıkamamıştı. Bunun Anthony'nin hatası olmadığı bilinmesine rağmen, podcast'te neden bu başarıyı elde edemedikleri konusunda düşüncelerini açıkladı.
Melo'nun görüşüne göre ilk konu, takımla geçirdiği süre boyunca gelip giden oyuncuların sayısıydı. Bu da, hiçbir zaman birbirine uyan ve birlikte iyi oynamayı öğrenen tutarlı bir çekirdeğin oluşamaması ile sonuçlanmıştı:
"Yedi yılda 100'den fazla farklı takım arkadaşım vardı. Ve bunu bana mı yüklüyorsunuz?"
"PHIL, TÜM TAKIMI DAĞITMIŞTI"
Anthony sözlerine, bu kadar çok farklı takım arkadaşıyla oynamasının, belki de New York'taki görev süresinin büyük bir kısmında Knicks başkanı olan Phil Jackson'dan kaynaklandığını belirterek devam etti. Jackson, ünlü üçgen hücumunu uygulamak istemişti ve bu da takımı tamamen yeniden şekillendirmek ve dağıtmak anlamına geliyordu.
"Phil geldiğinde, 'Bu işi kendi istediğim gibi yapacağım. Uygulamaya çalıştığım sisteme uyan personeli getirmem gerekiyor. Bu adam üçgene uymuyor. Bu tür adamları istemiyorum.' gibi bir durum oluşmuştu. Bu yüzden takımı yavaşça parçalara ayırmaya ve üçgende işe yarayacağını düşündüğü parçalarını koymaya başlamıştı."
"TAKIMLAR ARTIK ADAPTE OLMUŞLARDI"
Üçgen hücum, New York'ta Jackson'ın geçmişteki takımlarında olduğu gibi işe yaramamıştı. Artık dönem, eski usul hücuma uymayan, tamamen farklı oyun tarzlarının bulunduğu yeni bir basketbol dönemiydi. Takımlar buna savunma olarak uyum sağlamış ve ekibi kısıtlama konusunda başarılı bir iş çıkarmışlardı:
"48 dakika boyunca bu şekilde oynadığınızda, takımlar artık ayarlamalar yapıyorlar, ancak siz ayarlamalar yapmıyorsunuz. O şekilde oynamaya devam ederseniz, top sizi bulacak, değil mi? Vücut hareketi ve top hareketi, olay bu. Üçgen içinde nereye pas verirseniz verin, orası, hücumda ne olacağını belirler.
Bunu öğrenmeye ve kafanızda çözmeye başladığınızda, 'Buna ayarlamalar yaparlarsa, bittik' diyorsunuz. Eğer iki guard dışarıdayken onları kapatırlarsa, işimiz biterdi. Eğer boşa kaçan şutöre yaptığımız perdelemeleri engellerlerse, işimiz biterdi. Yani takımlar akıllı davranmaya ve bunları yapmaya başlamışlardı."
Oyunun şimdiye kadar gördüğü en saf skorerlerden biri olan Melo, J.J. Redick'in podcast'i The Old Man and the Three'de, Knicks ile geçirdiği zamanı ve neden kendisinin istediği kadar başarılı olmadıklarını tartıştı.
Anthony'nin kendisi, Knicks ile oynadığı yedi All-Star sezonunda, maç başına ortalama 24.7 sayı ve 7.0 ribaund ortalamaları ile istisnai bir konumdayken, takım hiçbir zaman konferans finallerine çıkamamıştı. Bunun Anthony'nin hatası olmadığı bilinmesine rağmen, podcast'te neden bu başarıyı elde edemedikleri konusunda düşüncelerini açıkladı.
Melo'nun görüşüne göre ilk konu, takımla geçirdiği süre boyunca gelip giden oyuncuların sayısıydı. Bu da, hiçbir zaman birbirine uyan ve birlikte iyi oynamayı öğrenen tutarlı bir çekirdeğin oluşamaması ile sonuçlanmıştı:
"Yedi yılda 100'den fazla farklı takım arkadaşım vardı. Ve bunu bana mı yüklüyorsunuz?"
"PHIL, TÜM TAKIMI DAĞITMIŞTI"
Anthony sözlerine, bu kadar çok farklı takım arkadaşıyla oynamasının, belki de New York'taki görev süresinin büyük bir kısmında Knicks başkanı olan Phil Jackson'dan kaynaklandığını belirterek devam etti. Jackson, ünlü üçgen hücumunu uygulamak istemişti ve bu da takımı tamamen yeniden şekillendirmek ve dağıtmak anlamına geliyordu.
"Phil geldiğinde, 'Bu işi kendi istediğim gibi yapacağım. Uygulamaya çalıştığım sisteme uyan personeli getirmem gerekiyor. Bu adam üçgene uymuyor. Bu tür adamları istemiyorum.' gibi bir durum oluşmuştu. Bu yüzden takımı yavaşça parçalara ayırmaya ve üçgende işe yarayacağını düşündüğü parçalarını koymaya başlamıştı."
"TAKIMLAR ARTIK ADAPTE OLMUŞLARDI"
Üçgen hücum, New York'ta Jackson'ın geçmişteki takımlarında olduğu gibi işe yaramamıştı. Artık dönem, eski usul hücuma uymayan, tamamen farklı oyun tarzlarının bulunduğu yeni bir basketbol dönemiydi. Takımlar buna savunma olarak uyum sağlamış ve ekibi kısıtlama konusunda başarılı bir iş çıkarmışlardı:
"48 dakika boyunca bu şekilde oynadığınızda, takımlar artık ayarlamalar yapıyorlar, ancak siz ayarlamalar yapmıyorsunuz. O şekilde oynamaya devam ederseniz, top sizi bulacak, değil mi? Vücut hareketi ve top hareketi, olay bu. Üçgen içinde nereye pas verirseniz verin, orası, hücumda ne olacağını belirler.
Bunu öğrenmeye ve kafanızda çözmeye başladığınızda, 'Buna ayarlamalar yaparlarsa, bittik' diyorsunuz. Eğer iki guard dışarıdayken onları kapatırlarsa, işimiz biterdi. Eğer boşa kaçan şutöre yaptığımız perdelemeleri engellerlerse, işimiz biterdi. Yani takımlar akıllı davranmaya ve bunları yapmaya başlamışlardı."
