Hürriyet yazarı Uğur Meleke, Beşiktaş'ın yeni transferi Batshuayi'nin artılarını ve eksilerini yazdı.
Michy Batshuayi klasik bir ‘mazot oyuncusu’. Eğer bulunduğu ortamda mutluysa, ortam ona yıldız duygusu verebilirse, takımın ve organizasyonun önemli parçası olduğunu hissederse, performansı artan bir isim. Mazotu moral.
Belçika Ligi’nde, Fransa Ligi’nde kendini yıldız gibi hissediyordu, ama sonrasında gittiği hemen hiçbir takımda bu hissi yaşayamadı. Bir futbolcu Belçika Ligi’nde, Fransa Ligi’nde ve yıldızlar topluluğu Belçika Milli Takımı’nda 2 maçta 1 gol ortalaması yakaladıysa, bu kesinlikle tesadüf olamaz. Kendini iyi hissettiği yerde, su ve güneşle buluştuğu ortamda yaprak veren bir çiçek olduğunu söyleyebiliriz rahatlıkla.
2020 yazında Rachid Ghezzal, Beşiktaş’a transfer edilirken de durum aşağı yukarı böyleydi. Lyon’da yıldızdı ama sonraki 3 sezonda Monaco’da, Leicester’da ve Fiorentina’da kendini bir türlü ‘esas adam’ olarak hissedemedi. Eğer Ghezzal’i o son 3 sezon verilerine göre değerlendirirseniz çok yanıltıcı olabilirdi. Ama önemli bir detay vardı orada: 3 yıl boyunca Fransa’da, İtalya’da ve İngiltere’de kendisine başrol görevi verilmedi. Beşiktaş’ta başrol alınca potansiyeli çıktı ortaya.
Ghezzal gibi, Batshuayi gibi oyuncuların hataya kredileri olması lazım. İki maç kötü oynayınca kesilmemeleri lazım. Batshuayi Beşiktaş’ta bu ortamı yakalarsa, tekrar sevecektir futbolu.
Daha 27 yaşında. Önünde çok uzun yıllar var. Boyu uzun, güçlü, yerde de havada da iyi. Beşiktaş’ın rakip yarı sahaya yığdığı oyuna çok uygun bir profil.
Tek handikap, biraz sabra ihtiyacı olabilir. İşleri hemen toparlayamayabilir. Basit goller kaçırabilir. Ama ona sabredilirse, zaman verilirse Batshuayi kesinlikle büyük potansiyel.
Sergen Yalçın’ın Malatya’da, Alanya’da ve Beşiktaş’ta bu tarz düşüşteki oyuncuları hayata nasıl döndürdüğüne bakılırsa, Batshuayi tam onun aradığı isim. Beşiktaş da tam Michy Batshuayi’nin aradığı ortam.
